บอสข้างบ้าน
ผู้เขียน cincere
ผู้วาด kanapy
สำนักพิมพ์ Hermit
เรื่องย่อ
ในสถานการณ์ที่ไวรัสระบาดแบบนี้ เทียน หนุ่มออฟฟิศ
อายุ 25 ปี ต้องเปลี่ยนบ้านเป็นที่ทำงาน เวิร์กฟรอมโฮมกันไปตามที่รัฐขอความร่วมมือ
ใครจะไปคาดคิดว่านอกจากบ้านกลายเป็นที่ทำงานแล้ว ข้างบ้านจะยังมีบอสสุดเนี้ยบ มัศกอด
ของเขาเป็นเพื่อนร่วมรั้วด้วย !
ความรู้สึกหลังอ่าน
(แบบรวมพื้นที่สปอยล์ //ปานกลาง)
ช่วงนี้อ่านอะไรไม่ค่อยจบ ที่จบก็หาเวลาเขียนละเอียดไม่ได้
ต้องขอมาป้ายยากันแบบฉับไวสักหน่อย เรื่องนี้อ่านจบในช่วงเวลากำลังปั่นงาน
ฮีลยามพักแบบสุด ๆ แล้วค่ะ เนื้อหาเป็นแบบเรียนรู้กันอย่างค่อยเป็นค่อยไป เป็นชีวิตประจำวันที่จู่
ๆ ก็มีใครอีกคนเดินเข้ามาอย่างเป็นธรรมชาติ รู้ตัวอีกทีคือ
อ้าว...ตกหลุมรักเขาแล้วนี่เองค่ะ มาค่ะ จะขอเล่าให้ฟังสักเล็กน้อย เผื่อใช่แนววว
บางครั้งเจ้ากรรมนายเวรก็มาในรูปแบบของบอส...
แนะนำตัวละครกันสักหน่อยค่ะ
เทียน เป็นพระเอกนำเรื่องของพวกเรา พ่อหนุ่มวัยเบญจเพส ผู้อบอุ่น เรียบง่ายและรักครอบครัว
เมื่อต้องเวิร์กฟรอมโฮม ก็ทำให้เขาได้ทำงานไปด้วยดูแลอาม่ากับอากงไปด้วย
และชายหนุ่มมีน้อยชายที่หน้าตาโขกกันมาคนหนึ่งชื่อธาร (คนนี้ชูป้ายไฟประทับใจเป็นการส่วนตัว
55555) เป็นน้องชายที่น่ารัก หล่อและตัวสูงกว่าพี่ชาย ค่อนข้างชอบเวลาแทนตัวเองกะพี่เขาชอบใช้คำว่า
“น้อง” แทนตัวเอง ทั้งน่ารักทั้งกวนในเวลาเดียวกัน 555555
ทางด้านบอสหนุ่มสุดเนี้ยบชื่อแปลกสำหรับเราและดูน่ารักมาก
ลองหาภาพชื่อขนมของเขาตามแล้วค่ะ น่ากินมาก (แค่ก) สีสวยดูน่ารักมากสมชื่อเลยค่ะ บอสหนุ่มคนนี้เป็นครอบครัวเล็ก
ๆ อยู่กับพ่อและแม่ เป็นคนที่ยิ้มแล้วโลกสว่างไสวชวนมองไม่สามารถละสายตาไปได้ค่ะ !
(จากคำให้การของเทียนและธาร)
อนึ่ง
ไม่ต้องเล่าเนื้อหาเริ่มต้นกันมากมาย ค่ะ สองคนนี้เป็นเพื่อนบ้านกัน
โดยที่เทียมและมัศกอดไม่รู้มาก่อนจนกระทั่งวันเวิร์กฟรอมโฮม เพราะคนที่แวะเวียนกับบ้านมัศกอดบ่อย
ๆ คือ อาม่าค่ะ มัศกอดคือหลานรักอาม่าและอากง 555555 // หลานแท้ ๆ หลบไปก่อนนะ
บางครั้งบอสก็มาในรูปแบบของพี่ชายข้างบ้าน
พ่อหนุ่มสองคนพอรู้ว่าเป็นเพื่อนบ้านกัน
ต่างคนต่างก็ทำตัวไม่ถูก แต่อาม่าผู้รักหลานชายข้างบ้านมากมักจะทำของกินโน้นนี่ไปฝากบ่อย
ๆ นักส่งข้าว น้ำ และขนมอย่างเทียนไม่ชินก็ต้องทำตัวให้ชิน จนไป ๆ มา ๆ สนิทกันจนกลายเป็นว่าเขาเอ่ยปากชวนบอสมากินเข้าบ้านได้อย่างไร
เทียนเองก็ยังงง ๆ ตอนนี้เราว่าพ่อหนุ่มเขาไม่เครียดแล้วล่ะค่ะว่ามีบอสข้างบ้าน
ในเมื่อบอสคนนี้เป็นพี่ชายที่ดูดีและชอบทำให้เขารู้สึกอยากมองนาน ๆ
ขึ้นอีกสักหน่อย เทียนไม่เคยรู้มาก่อนจริง ๆ ว่ารอยยิ้มใครสักคนจะทำใจเหลวได้ขนาดนี้
!!
บางครั้งความรักก็เกิดจากการเรียนรู้และให้โอกาส
ละมุนละม่อมกันมาจนกระทั่งจุดพีคคือการรู้ตัวและการเปิดตัว
ค่อนข้างชอบการนำเสนอความรักของนักเขียน ถ้าชื่นชอบแนวสโลว์ไลฟ์
เรื่องนี้อาจจะใช่แนวก็ได้นะคะ สองคนเขามาแบบค่อย ๆ ขยับ ตั้งแต่อยู่หน้ารั้ว ปีนรั้ว
เปิดรั้ว เดินเข้าบ้าน จนกระทั่งมาจุดที่เดินขึ้นห้อง ไล่กันไปตามลำดับค่ะ พอตอนรักกันแล้วมีอาบน้ำเป่าผมให้
ลูกอ้อนหรือรอยยิ้มมที่มอบให้กันก็ละมุนนนนไปหมดเลยค่ะ 5555 ความลูกอ้อนนี่ชอบเป็นการส่วนตัวค่ะ
(^^*)
ในโค้งสุดท้ายมีประเด็นของเกย์
การเปิดตัว การเรียนรู้ทำความเข้าใจตัวเอง การทำความเข้าใจกันและกัน ซี่งส่วนตัวมองว่าเป็นการนำเสนอประเด็นที่ดีค่ะ
นอกจากนี้คำสารภาพรักที่เคยเห็นว่าเป็นข้อถกกันอยู่
นักเขียนก็นำมาเสนอในมุมมองของนักเขียนค่ะ ส่วนตัวค่อนข้างรู้สึกโอเคกับการดึงประเด็นต่าง
ๆ มานำเสนอค่ะ มิติของเรื่องเลยเพิ่มขึ้น มีอะไรให้คิดตาม ซึ่งนักอ่านแต่ละคนมีข้อคิดเห็นอย่างไร
หรือมีข้อสงสัยจนต้องออกไปหาข้อมูลต่อ เพื่อทำความเข้าใจหรือถกกันต่อไป
ส่วนตัวมองว่าเป็นการวางคำถามและคำตอบให้ลองไปคิดต่อว่าเห็นด้วย
ไม่เห็นด้วยอย่างไรได้โอเคดีค่ะ
อีกเรื่องที่ค่อยข้างชอบคือ
เรานั่งเดาโพตั้งแรกจนหน้าสุดท้ายของเนื้อหาหลักเลยค่ะ 55555 ต้องออกตัวก่อนว่าเป็นคนอ่านสลับได้
เลยไม่มายกับตำแหน่ง ขอแค่สองคนตกลงกันได้ก็พอค่ะ
ซึ่งเรื่องนี้เท่าที่อ่านไม่มีฉากสลับ (ตอนพิเศษเราพลิกแบบรีบ ๆ
แต่คิดว่าไม่ได้พลาดนะคะ) และสองคนเขาก็หลงกันและกันมาก มัศกอดผู้ใหญ่ใจเย็น เทียนเป็นเด็กเข้าอกเข้าใจ
เรื่องราวเลยออกโทนอบอุ่นน่ารักเสียมากค่ะ
คะแนน 7.5/10
สำหรับโดยส่วนตัวที่อ่านแนวสโลว์ได้
ค่อนข้างชอบเลยค่ะ ไม่หวือหวา ค่อย ๆ เรียนรู้ ค่อย ๆ เติบโต ^^
ชาแดง
