รีวิว ตัวร้ายอย่างข้าจะหนีเอาตัวรอดยังไงดี (ฉบับเต็ม)

ภาพจาก Samsenbook

ตัวร้ายอย่างข้าจะหนีเอาตัวรอดยังไงดี

ผู้แต่ง โม่เซียงถงซิ่ว

ผู้แปล ลาเวนเดอร์

สำนักพิมพ์ SENSE BOOK

เรื่องย่อ

“...เสิ่นหยวน คิดไม่ถึงว่า เมื่อลาจากโลกไปแล้วกลับตื่นขึ้นมาอยู่ในร่าง เสิ่นชิงชิว ตัวร้ายในนิยายฮาเร็มที่เขาเคยอ่าน ตามเนื้อเรื่องแล้วเสิ่นชิงชิวผู้นี้บุคลิกสง่างาม ทว่าเนื้อแท้กลับหน้าไหว้หลังหลอก ต่ำช้าถึงที่สุด คอยหาโอกาสเหยียบย่ำลั่วปิงเหอ พระเอกของเรื่องทุกทาง ...สุดท้ายจึงถูกพระเอกฆ่าตายอนาถ แล้วเขาที่มาอยู่ร่างนี้จะเอาตัวรอดอย่างไรดี...ทว่านึกไม่ถึง...ตัวร้ายกาก ๆ อย่างเขาที่ต้องหนีเอาชีวิตรอดกลับต้องมาคอยขับขวางดาบรับมีดแทนพระเอกตลอด บทที่เป็นของพวกนางเอกในฮาเร็มก็ดันมาตกอยู่กับที่เขาทั้งหมด ทั้งไม่รู้ว่าบุพเพเล่นกลหรือนรกอเวจีเป็นใจ พระเอกที่เขาสอนมากลับหาเรื่องให้เขาดุอยู่เรื่อย!...”

พื้นที่ความเห็นแบบปลอดสปอยล์

อ่านจบแล้วค่อนข้างชอบแนวคิดที่คนเขียนส่งถึงคนอ่าน เราไม่ทันคิดให้ดีจริง ๆ ว่า การมีผลลัพธ์ให้มา ไม่ได้หมายความว่าหนทางที่จะไปถึงผลลัพธ์นั้นมีทางเดียว และบางทีการไปสู่ตอนจบที่ดีสุดอาจจะมีทางง่าย ๆ เพียงแค่ เปิดใจคุยกันตรง ๆ ไม่ใช่คิดเองฝ่ายเดียว พออ่านจบแล้วคิดตามดู ก็เป็นแบบนั้นจริง

เปิดตัวพูดซะเครียด แต่เนื้อเรื่องไม่ได้หน่วงขนาดนั้น ดราม่าก็ถูกกลบด้วยความคิดของตัวนายเอกอย่าง เสิ่นหยวน หรือก็คือ เสิ่นชิงชิว ผู้รับบทตัวร้าย โดยห้ามหลุดบุคลิกดั้งเดิมของเจ้าของร่างจนกว่าจะทำภารกิจสะสมคะแนนได้ระดับนึงถึงจะกลับเป็นตัวเองได้ ในช่วงแรกนายเอกจึงต้องได้แต่ทำหน้าเย็นชาใส่พระเอก ทั้ง ๆ ที่ในใจร้องไห้อยากวิ่งไปเกาะขา ดูแลให้ดี (5555) นายเอกเราเอ็นดูพระเอกมาก เพราะพระเอกช่วงเด็กน่ารัก น่าเอ็นดู ใส ๆ เป็นนอกบัวขาวน้อย ๆ ที่คอยตามเอาใจอยู่ข้างกาย แต่ด้วยความเข้มงวดของระบบยังไงนายเอกก็ต้องทำภารกิจตามเนื้อเรื่อง ที่หนักหน่วงที่สุดคือพลักพระเอกลง อเวจี เพื่อไปเทิร์นเป็นสายดาร์ก นายเอกนั่งกลุ้มทำใจอยู่หลายปี ระหว่างนั้นก็ฟูมฝักพระเอกอย่างดี จนกลายเป็นเด็กที่ติดตัวเองอย่างกับตังเมตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ (เด็กเขาหลงลุงแล้วยังไม่รู้อีก) นั่นทำให้จิตใจของลุงเสิ่นต้องต่อสู้กับการทำใจส่งพระเอกผู้สดใสไปสายมืดหนักขึ้น

พูดไปเรื่องนี้ก็ดูจะดราม่า แต่อ่านแล้วเราไม่รู้สึกว่าหน่วง ดราม่าขนาดนั้น นายเอกช่วงเลี้ยงดูพระเอกสมัยเด็ก...ยังคงเป็นช่วงที่เราอ่านมากที่สุด (ใครอ่านรีวิวกลรักสกัดครองโลกเรามา ก็คงจะเห็นว่าเราพูดช่วงเลี้ยงพระเอกมากสุด) ไม่ใช่ว่าช่วงอื่นไม่โอเคแต่เป็นความชอบส่วนตัว (5555) เนื้อเรื่องสำหรับเราเดินได้ดี ตัวละครใช้ได้คุ้ม และกลบปมในตอนท้ายได้สวย เพราะเราได้เห็นที่ไปที่มาของตัวละคร ถ้าจะมีให้ติดก็คงเป็นการสานสัมพันธ์ของพระเอกนายเอก ที่จะมาต่อยอดกันไปในภาคพิเศษ (เล่มสาม)

คะแนน 8/10

มุมเล็ก ๆ ก่อนสปอยล์

เรื่องต่างจากกลรักสกัดครองโลกจริง ๆ ค่ะ หลัก ๆ นอกจากที่กล่าวในรีวิวกลรักฯ ก็คงเป็น กลรักฯ เล่าถึงการเปลี่ยนแปลงตอนจบของเนื้อเรื่อง และตัวละครจริงจากตัวนายเอกที่เข้ามาในเนื้อเรื่อง ส่วนตัวร้ายฯ เล่าถึงหนทางไปสู่ตอนจบที่กำหนด ความจริงแล้วไม่ได้มีเส้นเดียว (ส่วนตรงอื่น เราจะพูดในสปอยล์อีกที) ดังนั้น สองเรื่องนี้ เรื่องไม่ซ้ำค่ะ แค่แนวเดียวกัน ( งงไหมคะ)

พื้นที่ความเห็นแบบสปอยล์ (อย่างละเอียด)

                รู้สึกช่วงนี้เจอพระเอกเป็นจอมมารมาเยอะมาก มีบางจุดที่กลายเป็นฉากคลาสสิคว่าต้องมี เหมือนภารกิจบังคับ แต่ด้วยบุคลิกพระเอกที่ต่างกัน ความรู้สึกเลยแตกต่างกันด้วย แน่นอนใช้ได้กับเรื่องแนวเดียวกัน แต่คนละคนเขียน คนละคำบรรยาย คนละความหมายที่จะสื่อ ตัวรสที่อ่านออกมาได้เลยไม่ได้ซ้ำ ( ณ ตอนนี้ที่อ่านเจอนะ)

                เราพูดไว้ตั้งแต่ตอนแรกว่าเนื้อหาเรื่องนี้ เหมือนจะเล่าถึงหนทางไปสู่ตอนจบที่กำหนดความจริงแล้วไม่ได้มีเส้นเดียว ทำไมถึงได้พูดแบบนี้ ? มีเหตุแน่นอน นอกจากนี้ การแก้ปัญหาหลาย ๆ อย่างความจริงนั้นหลายอย่างแก้ได้ด้วยวิธีง่าย ๆ อย่าง นั่งเปิดอกคุยกัน เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด

ถ้าตอนนั้นเราไม่... 1. อย่างที่เล่าข้างต้น นายเอกต้องทำคะแนนถึงระดับหนึ่ง เขาถึงจะเป็นตัวเองได้ไม่ต้องอยู่ในบุคลิกเจ้าของเดิมอีก ดังนั้นพอสามารถกลับเป็นตัวเองได้ เขาก็เริ่มใส่ใจพระเอก ถึงแม้ต้องทำตามภารกิจเนื้อเรื่อง ที่เหมือนจะทำร้ายพระเอก แต่ตัวเองก็ยังปกป้องดูแลพระเอกจากภัยต่าง ๆ อยู่ดี (เนี่ยแล้วจะไม่ให้เด็กหลงรักได้ยังไง) และผลลัพธ์ก็เหมือนตามที่ภารกิจต้องการ แต่พระเอกเปลี่ยนไปแล้ว เด็กน้อยรัก และเชื่อใจนายเอกสุดหัวใจ และลุงเสิ่นของเราก็ยังไม่มีท่าทีจะรู้ตัว ถ้าตอนนั้นนายเอกลองเอ่ยปากถามสิ่งที่ปิงเหอน้อยอยากพูด หรือคำพูดที่ตัวเองฟังไม่เข้าใจออกมาสักนิด...เนื้อเรื่องอาจจะเป็นอีกแบบก็ได้นะ

ถ้าตอนนั้นเราไม่... 2. ภารกิจพลักลงอเวจี เพื่อให้พระเอกเก่งขึ้น และเทิร์นดาร์ก ถ้าอ่านจนจบจะรู้ว่านี่เป็นส่วนที่ลุงเสิ่นคร่ำครวญที่สุด และถามตัวเองมากที่สุดว่า ถ้าตอนนั้นเขา...ลองคุยกับพระเอกตรง ๆ เนื้อเรื่องอาจจะเปลี่ยนก็ได้ แต่ว่าเรื่องก็ปูไปตามภารกิจ (ก็คือเลี่ยงไม่ได้) และเนื้อเรื่องที่เดินมาถึงจุดที่ทำให้ตัวละคร และคนอ่านสะกิดใจถึงตรงนี้ นี่เป็นจุดที่นักเขียนวางก้อนหินไว้ให้เราล้ม และตื่นขึ้นมาพร้อมตัวละคร ไม่มีอ้อมค้อมใด ๆ บอกกันโต้ง ๆ ซึ่งเป็นข้อคิดที่ดี และทำให้เราอดนึกย้อนรอยต่อของเนื้อเรื่องซ้ำ ๆ อย่างที่เขียนอยู่นี้ไม่ได้

ถ้าตอนนั้นเราไม่... 3. หลังพระเอกกลับมา คนหนึ่งก็นึกเองว่าอาจารย์โกรธไม่ยอมรับ อีกคนก็นึกถึงเนื้อเรื่องเดิมว่าจะโดนล้างแค้นเลยหนี ถ้าตอนนั้น...สองคนคุยกันดี ๆ เนื้อเรื่องอาจจะ...มดขึ้นหนักกว่านี้แน่ ๆ

ถ้าตอนนั้นเราไม่... 4. สังเกตความเปลี่ยนแปลงของความรู้สึกปิงเหอดี ๆ จะเห็นว่าปมพระเอกขาดความรักหนักมาก ในเรื่องดั้งเดิม เขามีฮาเร็มเป็นสาว ๆ มากมายก็บ่งบอกถึงการโหยหาความรักอย่างมากแล้ว มาเนื้อเรื่องนี้มีนายเอกเป็นคนรักคนเดียว สำคัญเหนือสิ่งใด มีหรือจะไม่ยิ่งสะเทือนใจหนัก และขาดความรู้สึกมั่นคง เพราะมีคนคนเดียวในชีวิต ดังนั้น นายเอกจึงคิดว่า ถ้าตอนนั้น... เขาไปกับพระเอก อยู่ข้าง ๆ พระเอก เนื้อเรื่องอาจจะไม่เดินมาถึงจุดที่นายเอกคิดถึงข้อบกพร่องตรงนี้ได้คือ...การเสียใจภายหลัง

                เราเคาะเรื่องออกมาเสียดรามา จริง ๆ ไม่ขนาดนั้นนะ เราแค่ลองทบทวนตามที่คนเขียนเขาส่งข้อคิดกลับมาให้ดู ถึงเนื้อเรื่องจะเอ่ยอย่างกระชับให้ฉุกใจคิด แต่พอย้อนมองเนื้อเรื่อง แล้วคิดตาม ก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ พอคิดว่า ประโยคข้อคิดไม่เกินสองบรรทัดนี้ คือโครงทั้งสามเล่มที่เขาพยายามเล่าให้เราอ่าน และคิด ก็นับถือจากใจ คุณสะท้อนออกมาได้ไม่น้อยเลย

คะแนน ให้ 8 อย่างที่บอกว่าตัวร้ายฯ เน้นการเดินเรื่อง ความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอกดูเหมือนชัด แต่ไม่ชัด พระเอกพอเข้าใจได้ แต่นายเอกอาจทำให้นักอ่านสบสนเล็ก ๆ (ความรู้สึกเหมือนนายเอกองค์ชายอัปลักษณ์นิด ๆ) แต่เราอ่านทั้งหมดดู ก็พอเข้าใจว่าความรักครั้งนี้เกิดขึ้นยังไง เพราะความรัก มันก็ก่อเกิดได้หลายรูปแบบ และความสัมพันธ์ของสองคนก็มาต่อยอดเน้น ๆ ในตอนพิเศษ ( แต่ต้องขอหักในส่วนนี้นะจ๊ะ)

มุมเรียกร้องขอเพิ่มบทให้ตัว(เกือบ)ประกอบ (สมทบชายดีกว่าไหม)

            ท่านพ่อกับพี่งู ...น้องหลิ่วของพี่เสิ่น นักเขียนคะ นักอ่านอยากได้ตอนสามคนนี้เพิ่ม คู่แรกคือเรื่องหลังจากพักที่วัดเจาหลัว ส่วนคนหลังอยากรู้ว่าศิษย์น้องท่านนี้คิดยังไงกับศิษย์พี่เสิ่นคะ! ตามช่วยไปทั่วแดน แพ้ร้อยก็สู้ร้อยเพื่อศิษย์พี่ นักอ่านขอเรียกร้องเพิ่มค่ะ ฮือออ

By ชาแดง