ทะลุมิติไปเป็นเพื่อนสมัยเด็กของหวานใจในนิยาย
#พี่อวี้สามีคุณ
ผู้เขียน Qiezaishanyang
ผู้แปล ซู่เหมยหลิงฮุ่ย
ผู้วาดปก Loxsiana
ผู้วาดภาพประกอบ Mathurin
สำนักพิมพ์ Clover Book
เรื่องย่อ
ซ่งอวี้ไม่คิดจริง
ๆ ว่าหลังจากบ่นน้องสาวที่ส่งนิยายจิตป่วยมาให้ แล้วหลับไปเพียงตื่นเดียวเขาจะกลายเป็น
‘ซ่งอวี้’ ตัวประกอบในนิยายที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กกับ
เซี่ยสุย ตัวเอกของเรื่องที่มีหน้าที่เพียงกลับมาเจอกันอีกครั้งเมื่อเติบโตและพูดประโยค
“แม่นายก็รักนายมากนะ” เพียงประโยคเดียวให้ตัวเอกคลายปมแม่ในจิตใจ
ก่อนกลายเป็นหัวหน้าตระกูลเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ในเส้นเรื่องหลัก ส่วน ‘ซ่งอวี้’ ก็ป่วยตายจากไปเงียบ ๆ ด้วยโรคร้าย
ปล่อยตัวเอกเผชิญหายนะกับพวกนักรัก นักแค้นอีกสามคนไปจนจบเรื่อง … ไม่ได้ละ ซ่งอวี้คนนี้ไม่ปล่อยเวลา 5 ปีก่อนตายไปเปล่า ๆ เขาจะไม่ยอมให้เพื่อนสมัยเด็กโดนพวกเลวเขาใกล้เด็ดขาด
!
พื้นที่ความเห็นแบบปลอดสปอยล์
ทะลุมิติไปเป็นเพื่อนสมัยเด็กของหวานใจในนิยาย ความจริงแค่ตรงชื่อเรื่อง
ก็แทบจะบอกเนื้อหาหลัก ๆ ได้คลอบคลุมแล้วค่ะ สำหรับเรื่องนี้จะเรียกว่าเป็นนิยายแนวทะลุมิติก็ใช่
แนวระบบก็ใช่ แนวโรงเรียนก็ใช่ค่ะ 555555 แต่ระบบไม่ได้มาให้รำคาญใจเท่าไรหรอกนะคะ
หายไปแล้วกลับมาแค่ช่วงเล่นปมเท่านั้น แต่โดยตัวโครงแล้ว
เรารู้สึกว่าควรมีบทบาทชัดเจนกว่านี้ด้วยซ้ำ เอาเป็นว่า
เราค่อยคุยเรื่องนี้กันในสปอยล์ดีกว่า สำหรับแกนเรื่องที่เรามอง คิดว่าคือ “ฝ่ากฎเกณฑ์เพื่อกลับมารักกัน”
ค่ะ ก่อนจะกลายเป็นสปอยล์ไปมากกว่านี้ มาค่ะแบบไม่สปอยล์กันสักหน่อย
ซ่งอวี้
ทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่ตัวเขาสงสารตัวละครเอกอย่าง เซี่ยสุยแบบขั้นสุด
สงสารชนิดที่โยนหนังสือทิ้งทันทีที่อีกฝ่ายถูกจับขังบนเกาะ
พอได้เข้ามามีตัวตนเป็นตัวประกอบใช้แล้วทิ้ง เขาก็ไม่ฟังคำทัดทานใด ๆ ของระบบ แจ้งคุณแม่ที่น่ารักว่าอยากย้ายโรงเรียน
และแน่นอน โรงเรียนนั้นอยู่ในเนื้อเรื่องของนิยาย อีกขั้นของความเลวร้ายที่เซี่ยสุยต้องเผชิญหน้ากับการทรยศหักหลัง
เขาจะต้องไปยับยั้ง !
แน่นอนว่าพอไปถึงพี่อวี้ดันโผล่ไปช่วยคนในจังหวะเหมาะทุกสถานการณ์ ทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จักกัน ใครจะไม่สงสัยจริงไหมคะ อีกอย่างพี่อวี้มอง ๆ ดูแล้วเซี่ยสุยเองก็จำเขาไม่ได้ว่าเคยเล่นด้วยกันสมัยเด็ก พ่อคนเจตนาดียิ่งไม่รู้จะอธิบายความหวังดีอย่างบริสุทธิ์ใจของตัวเองยังไง สุดท้ายได้แต่ทำตาใส หิ้วโจทย์คณิตศาสตร์ไปเฝ้าเขาทำงาน อ้างว่าถูกชะตาอยากทำความรู้จัก ...ค่ะพี่อวี้ ได้ทุกอย่างตามที่พี่สบายใจ ฝั่งเซี่ยสุยเองเราขอยกคำบรรยายของคนรอบตัวมาโดยสรุปว่า
... เย็นชากับทุกคน ไม่คิดจะอดทนกับใคร เพราะทุกความอบอุ่น อ่อนโยนที่เหลือจากชีวิตที่เลวร้ายทุ่มให้เพื่อนข้างโต๊ะคนนี้หมดแล้ว....ค่ะ
// กุมใจบาง ๆ
คะแนน 8.5 / 10
อืมมม
ถ้าให้เป็นช่วงคะแนน ยังเป็นอีกเรื่องที่ไปได้ถึง 9 แต่...ใจมันไปไม่ถึงจริง ๆ ค่ะ
เพราะเนื้อเรื่องเก็บปมหมดจริง แต่เหมือนจะเร่งเก็บไปหน่อย สัมผัสได้ว่านักเขียนคิดคำตอบทุกปมไว้หมดแล้ว
แม้แต่ที่ไปที่มาของพฤติกรรมตัวละครเหล่านั้น แต่กลับเร่งที่จะเล่า เร่งที่จะคลาย
กลายเป็นว่าทุกอย่างขมวดหากันแบบที่พูดได้แต่ว่า น่าเสียดาย ไปนิดนึงค่ะ ไว้เราไปกันต่อที่สปอยล์
แต่สรุปโดยหลัก ๆ รวม ๆ เป็นแนวสบาย ๆ กลิ่นอายอบอุ่น ที่ดีอีกเรื่องหนึ่งเลยค่ะ
พื้นที่ความเห็นแบบสปอยล์ (อย่างละเอียด)
แหม พอมองแล้วเราเขียนรีวิวฉบับเต็มของพี่อวี้สามีคุณ
ต่อจากเกิดใหม่เหมือนเดิม ฯ เลยนะคะ ตอนพูดถึงสปอยล์เรื่องก่อน
เรามีการเปรียบเทียบตัวเรื่องกับแอบเนียน สำหรับเรื่องนี้
เรายกเป็นแนวประมาณเดียวกัน ที่ดีแบบเกาะกลุ่มกันเลยค่ะ มีโอกาสคงต้องลองกลับไปอ่านแอบเนียนใหม่อีกครั้ง
แต่ในส่วนที่เราประทับใจว่าพี่อวี้ทำได้ดี คือบทพิเศษตอนสุดท้ายค่ะ
ขณะเดียวกันก็มีคอมเมนต์ฝากมาไว้เช่นกัน ว่าถ้าได้ตอนพิเศษเป็นตอนยาวจุใจไปเลยอาจจะดีกว่า
5555 อันนี้แล้วแต่นักอ่านแต่ละท่านแล้วล่ะค่ะ
มาเข้าสปอยล์กันดีกว่า
เราทิ้งท้ายแกนเรื่องไว้ว่า “ฝ่ากฎเกณฑ์เพื่อกลับมารักกัน” โปรดระวัง
เพราะจากนี้สปอยล์มาก ๆ เลยค่ะ ไม่โอเค รีบหลบค่า
เริ่มกันค่ะ
“ฝ่ากฎเกณฑ์เพื่อกลับมารักกัน” คิดว่าหลายคนคงเห็นคำว่า “กลับมา” นี่ถือว่าเป็นปมสร้างความประหลาดใจตอนเฉลยอย่างหนึ่งเลยค่ะ
ตัวเราจะเริ่มเดาได้ ตอนความฝันของพี่อวี้เริ่มกลายเป็นมุมมองของตัวเองค่ะ
เพราะความฝันถึงเซี่ยสุยก่อนหน้าที่ไม่เป็นไปตามนิยาย แอบสะกิดมาเรื่อย ๆ ว่า ...
นี่ไม่น่าใช่โลกนิยายธรรมดาแล้วไหม ความจริงเป็นแค่การย้อนเวลากลับมาแก้ไขอดีตรึเปล่า
...แต่
เรื่องระบบล่ะ จะตอบคำถามนี้ยังไง
ที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นการเรียงช่วงเวลาใหม่นะคะ
ฝ่ากฎเกณฑ์จากอดีต: เรื่องราวชีวิตไม่มีคำว่า “ถ้า”
“ตอนแรกที่นายย้ายตามน้าสวี่มาเมืองจิ่ง ถ้าบอกฉันสักหน่อย
ฉันคงจะมาด้วยกันกับนายแล้ว”
“จากนั้นฉันจะย้ายเข้าโรงเรียนนาย ย้ายไปห้องเดียวกับนาย
แล้วกลายเป็นเพื่อนข้างโต๊ะของนาย”
“ฉันจะดีกับนายในตอนนั้นให้มาก ๆ
จะปกป้องไม่ให้ต้องเจอเรื่องกวนใจ รวมทั้งไอ้สวะพวกนั้นด้วย”
“จากนั้นไม่แน่นะ พวกเราอาจจะคบกันตั้งแต่ ม.ปลาย
แล้วก็ได้”
...
“อื้อ รักแรกพบ”
ในเรื่องกล่าวว่า เซี่ยสุยเกลียดคำว่า “ถ้า” ที่สุดเลยค่ะ
เพราะอดีตมันไม่มีวันย้อนกลับมา เขาทำได้แต่รักษาช่วงเวลาปัจจุบันกับซ่งอวี้ไว้ให้ดีที่สุด
ในอีกเรื่องราวหนึ่งที่นิยาย “พันธนาการแสนหวาน” ไม่ได้กล่าว
หรือเรียกว่า ไม่สามารถ “บังคับ” เส้นเรื่องให้เกิดขึ้นได้
อาจเรียกได้ว่าเป็นชาติก่อนของพวกเขาก็ได้ เซี่ยสุยที่ประสบพบเจอความเลวร้ายไม่ได้ตกต่ำจนไปถูกขังที่เกาะ
แต่เขามีความรักกับเพื่อนสมัยเด็กของเขา และวางแผนจีบอีกฝ่ายมายาวนาน
ช่วงเวลาในอนาคตคงจะมีความสุขมาก ถ้าสิ่งที่เรียกตัวเองว่า “ระบบ” และ “พระเจ้า”
ไม่บิดเส้นชีวิตของพวกเขาให้ต้องจากกัน เมื่อซ่งอวี้ตาย เซี่ยสุยก็ไม่คิดจะอยู่
โลกใบนี้ไม่มีความสำคัญกับเขาอีก
ก่อนอื่นขอเล่าโครงเรื่องใหญ่ให้ทุกคนอ่านก่อน
ถ้าใครอ่านนิยายแนวระบบมาคงจะนึกภาพออก ว่าในโลกของระบบจะมีหลายมิติ หลายโลกด้วยกัน
ถ้าเป็นเรื่องอื่น ระบบจะนำพาตัวละครเอกไปโลกต่าง ๆ โลกแห่งเซียนบ้าง โลกแฟนตาซีบ้าง
โลกในวันสิ้นโลกบ้าง หรือแม้แต่โลกของเรื่องราวปัจจุบันในเซตติ้งฝ่าฟันอุปสรรค
มัธยมบ้าง หรือท่านประธานสุดแกร่งบ้าง นอกจากนี้ บางเรื่องยังเสริมอีกว่า
ในโลกแต่ละมิติจะมีระดับพลังของจิตวิญญาณมากน้อยแตกต่างกัน
หากตัวเอกสามารถพิชิตภารกิจเนื้อเรื่องในโลกที่มีจิตวิญญาณระดับสูงได้
ก็จะได้ผลตอบแทนเป็นพลังหรือไอเทมสุดโหดระดับ SSS ว่ากันไป
เกริ่มมาขนาดนี้ก็เพราะ
โลกของพี่อวี้สามีคุณ คือมิติ หรือ โลกระดับสูง ที่ “พระเจ้า” ของ “ระบบ”
ปราบลงไม่ได้สักทีนั่นเองค่ะ
ย้ำอีกครั้ง
นี่เป็นโครงใหญ่ แต่ในเนื้อเรื่องจะเป็นแนวโรงเรียน อบอุ่น ๆ เสียมากกว่า ปมตรงนี้ไปเคลียร์กันอีกทีท้ายเรื่องค่ะ
ดังนั้นใครไม่ถูกกะแนวระบบ ส่วนตัวมองว่าไม่ได้มีอิทธิกับเนื้อเรื่องขนาดนั้น
เพียงแต่จุดนี้เป็นเหตุผลใหญ่ของเรื่องราว ที่ถ้าไม่มีทุกอย่างที่วางมาอาจจะหลุมได้
แต่พอมีก็คือเก็บปมครบ แต่...สำหรับเรา เสียดาย ที่ให้พื้นที่กับมันน้อยไปหน่อยค่ะ
เพื่อให้ได้พลังจากลูกรักของมิตินี้ หรือก็คือตัว เซี่ยสุย “พระเจ้า” ทุ่มเทวางเนื้อเรื่องชีวิตของเซี่ยสุยเองกับมือ ให้เขาประสบเรื่องร้าย นานา ประการ แม้แต่คนรักก็เลือกไว้ให้ แต่ “พระเจ้า” ไม่คาดคิดว่า ซ่งอวี้ จะเข้ามาทำลายเส้นเรื่องอันสมบูรณ์แบบของตนแบบไม่เป็นท่า ไม่ว่าจะขีดกฎเกณฑ์เพิ่มสักกี่อย่าง ลบอดีตสักกี่หน แม้แต่ไล่วิญญาณซ่งอวี้ไปที่อื่นก็ตาม...
ซ่งอวี้ ก็ “กลับมา” หาเพื่อนสมัยเด็กของเขาตามสัญญา
ฝ่ากฎเกณฑ์จากนิยาย: พันธนาการรักแสนหวาน หรือชีวิตอันน่าเวทนาของเซี่ยสุย
“พระเจ้า” เดิมพันครั้งสุดท้ายวางเรื่องให้เป็นนิยาย
‘พันธนาการรักแสนหวาน’
แต่เรื่องราวดันไม่เป็นแบบนั้น
ทันทีที่พี่อวี้ของเราลืมตาตื่น
สิ่งแรกที่เขาคิด คือต้องย้ายโรงเรียนไปหาเซี่ยสุยที่เมืองจิ่ง เขาจะตามหาอีกฝ่าย
เพื่อกันไม่ให้พบเจอพวกคนเลวทั้งหลายที่จะเข้ามาทำร้ายรายทางและในอนาคต ด้วยแรงพลักดันที่คิดเอาเองว่า
“แค่สงสารตัวละครเอก” พี่อวี้ก็ส่งตัวเองไปอยู่เมืองจิ่งเรียบร้อย โดยทั้งรู้และไม่รู้ตัว
พี่อวี้เห็นทุกคนไม่ใช่แค่ตัวละครในนิยาย และเข้ากันได้ดีมากกับทุก ๆ คนในครอบครัว
แม้แต่นิสัยของเขาก็ไม่แปลกแยกไปจาก ‘ซ่งอวี้’
ในนิยายเลย จุดดีของเรื่องนี้
คือตัวละครหลักทั้งสอง เอะใจ ในเรื่องที่ ควรเอะใจ ได้เป็นอย่างดีค่ะ
หลังจากนั้นทุกอย่างก็เริ่มออกนอกเส้นเรื่องในนิยาย
พวกเขารู้จักกัน ได้อยู่โรงเรียนเดียวกัน ได้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกัน
ได้หัวเราะสนุกสนานกับช่วงเวลาวัยรุ่นกับเพื่อน ๆ และครูในห้อง เรื่องราวมืดมนในนิยายที่ถูกกำหนดไว้ คล้ายว่าจะไม่เป็นไปตามนั้นแล้ว
ฝ่ากฎเกณฑ์จากระบบของพระเจ้า:
ทะลุมิติไปเป็นเพื่อนสมัยเด็กของหวานใจในนิยาย
การกลับมาของซ่งอวี้ เป็นสิ่งที่ “พระเจ้า”
พยายามควบคุมเส้นเรื่องไว้ให้ได้มากที่สุด แต่นี่คือใครล่ะคะ ... พี่อวี้สามีคุณ
ยังไงล่ะ เขาสัญญากับหวานใจของเขาไว้แล้วว่าจะไม่ทิ้งอีกฝ่าย เขาจะต่อยหน้าพระเจ้าเห็นแก่ตัวแล้วกลับมาใช้ชีวิตกับเซี่ยสุยให้ได้
และแน่นอนว่ารอบนี้เซี่ยสุยก็ไม่มีทางปล่อยให้ใครบ่งการเส้นทางชีวิตจนเขาเสียคนรักไปเฉย
ๆ อีกอยู่แล้ว กว่าจะได้กลับมาพบกัน จะให้ยอมแพ้กับอุปสรรคที่เรียกว่าระบบของพระเจ้าที่เข้ามาแทรกแซงโลกใบนี้
...ไม่มีทางแล้วล่ะค่ะ
ตัวเซตติ้ง
“พระเจ้า” ความจริงก็คนธรรมดาคนหนึ่งที่เห็นแก่ตัวอยากมีชีวิตที่เป็นอมตะ และเที่ยวไปยังมิติต่าง
ๆ กำหนดเส้นชะตาชีวิต “ลูกรักของโลก” หรือ “ตัวเอก” ในโลกนั้น ๆ
เพื่อให้ตัวเองได้รับพลังจากตัวเอกของโลกมาใช้ ดังนั้นเส้นชะตาตัวเอกในโลกต่าง ๆ
เลยถูกเบี่ยงให้เลวร้ายมาก เพื่อสะสมค่าความเกลียดชังและค่าความรัก ตอนพี่อวี้ถามว่าที่ทำมาในโลกอื่นสุดท้ายตัวเอกโลกนั้น
ๆ เป็นยังไง แล้วระบบตอบไม่ได้ ถ้าให้คิดต่อเอง ชีวิตก็คงโดนทำลายไม่ต่างจาก
เซี่ยสุยกับพี่อวี้ในอดีต
ความจริงเนื้อเรื่องวิ่งอยู่ที่คำสัญญาในอดีตนั่นแหละค่ะ เลยเข้าใจได้ว่าวางโครงเรื่องดูใหญ่มาก แต่ไม่ลงลึกกล่าวถึงโลกต่าง ๆ เพราะอะไร
“ฝ่าทุกกฎเกณฑ์ที่ถูกบังคับสร้างให้เดิน เพื่อกลับมารักกัน” เป็นความรู้สึกเต็ม ๆ ของแก่นหลักนิยายเรื่องนี้ค่ะ
และจุดที่เสียดาย ก็ตรงโครงใหญ่เนี่ยแหละค่ะ
จังหวะปราบ “พระเจ้า” ที่ฉึบฉับ
“ตัวละครที่ควรเป็นพระเอก” ที่ไม่ถูกกล่าวถึงมากพอ กลายเป็นตัวประกอบผ่านมา เฉลยเล็กน้อยและจากไป ทั้ง ๆ ที่ควรมีบทบาทอย่างมาก เพราะเป็นถึงคนที่ ฆ่าระบบตาย ได้
“008” ที่รักซ่งอวี้มาก
“พี่สาวซ่งอวี้” ที่สามารถมีเซนส์เชื่อมต่อเหตุร้ายของน้องชาย กับเนื้อคู่ของเธอ
และ “พลังของเซี่ยสุย” กับ "ความพิเศษของพี่อวี้" สามารถอธิบายและเล่าได้มากกว่านี้ค่ะ เราอ่านแล้วรู้สึกเหมือนคนเขียนวางเรื่องไว้แล้ว มีอยู่ในหัวแล้ว แต่ไม่ได้เขียนออกมาเลยค่ะ ทำให้รู้สึก เสียดายยมาก ๆ
ตัวเนื้อเรื่องฉบับเต็มรอบนี้ เล่าพี่อวี้ซะเป็นนิยายแฟนตาซีระบบ 5555 แต่ย้ำอีกครั้งว่า เมื่ออ่านทุกท่านจะพบกับ สายลมในฤดูร้อน พายุในฤดูฝน และสีขาวโปรยปรายในฤดูหนาวค่ะ
8.5 คะแนนค่ะ ทั้งหมดนี้ก็เฉลยเนื้อเรื่องปมใหญ่มาก
ๆ แล้วค่ะ ถ้าอยากลงรายละเอียดว่ากลับมาพบกันครั้งนี้พวกเขาจะรักกันได้อย่างไร
พี่อวี้จะปกป้องหวานใจแบบไหน เซี่ยสุยจะวางแผนจีบพี่อวี้อย่างไร เพื่อน ๆ
ในโรงเรียนจะแสบสันต์แค่ไหน ด้อม ๆ แล้วดูเป็นแนวใครทางใครจับจองได้ค่า
ชาแดง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น