เหรียญทองแดงปราบพิภพ
ผู้เขียน มู่ซูหลี่
ผู้แปล ใบไม้แดง
ภาพ ซานหุน
สำนักพิมพ์ มิเนอร์วา บุ๊ค
เรื่องย่อ
“ ตำนานเทพมังกรผู้ยิ่งใหญ่ถือกำเนินจากท้องทะเล
และมาพร้อมกับเมฆสายฟ้าอานุภาพรุนแรงน่าครั่นคร้าน
ทว่ามังกรก็มีวันประสบเคราะห์ใหญ่ถึงคราววิบัติ ถูกทำร้ายจนเหลือแต่แก่นวิญญาณรอกลับคืน...จู่
ๆ ที่เมืองหนึ่งมีเหตุประหลาดเกิดขึ้น
ข่าวลือเรื่องชายรูปร่างหน้าตาสยองราวกับภูตผีมักปรากฏตัวในยามค่ำคืนจนผู้คนหวาดผวา
กระทั่งหลสงจีนผู้หนึ่งมาที่นี่พร้อมเหรียญทองแดง
เรื่องราวแสนพิลึกพิลั่นก็บังเกิดขึ้นนับแต่นี้ ”
พื้นที่ความเห็นแบบปลอดสปอยล์
ถ้าชื่นชอบแนวผจญภัย คดีลึกลับ ช่วยวิญญาณมีห่วง
เหรียญทองแดงปราบพิภพ 3 เล่มจบนี้ ก็เรียกได้ว่ามีเนื้อเรื่องที่ดี
และค่อนข้างถูกใจเรามาก ๆ เรื่องหนึ่งในปีนี้เลย
เรื่องราวเริ่มจากวิญญาณประหลาดที่มาซื้ออาหารเช้าในเวลาเดิมทุกวันก่อนรุ่งสาง
เป็นเหตุให้เด็กรับใช้ที่ขายอาหารแก่วิญญาณตนนั้นทนไม่ไหว
ต้องรีบจับชายจีวรขาวของหลวงจีนที่ผ่านทางมา ขอความเมตตาปราบผีให้หน่อย
ทว่าด้านวิญญาณที่ซื้ออาหาร แท้จริงแล้วก็เพียงทำตามคำสั่งของ เซวียเสียน
เทพมังกรที่โดนกระชากกระดูกไปจนวิญญาณและร่างต้องแยกกันอยู่
ตัวเขาบาดเจ็บสาหัสต้องอาศัยร่างกระดาษเป็นร่างกาย
แต่เมื่อไม่มีกระดูกจึงพิการขยับตัวไม่ได้ จึงต้องให้วิญญาณเจ้าของบ้านหลังนี้
ช่วยออกไปซื้อข้าวให้
แต่คนถึงคราวจะไม่ได้กิน ก็มักจะมีเรื่องขัดจังหวะ
หลวงจีนหนุ่มที่โดนไหว้วานให้มาปราบผีก็เข้ามาแซะร่างกระดาษของทั้งเขา และวิญญาณเจ้าของบ้านติดตัวไปด้วย
ทว่ายังไม่ทันที่ เซวียเสียนจะหาทางหนี เสวียนหมิ่น หลวงจีนที่จับเขาไว้ก็ดันตาดีทักคนที่มีเลือดมังกรของเขาติดร่าง
เป็นเหตุให้พวกเขาทั้งหมดยกพลไปจัดการคดีวิญญาณที่เมืองนั้นด้วยกัน...และกลายเป็นเดินทางร่วมกัน
จนถึงปลายทางของแต่ละคน
สนุกนะ เราชอบแนวนี้
อาจจะไม่ได้มีจุดสู้พีคแบบฟ้าสะเทือนมากนัก แต่ปริศนา และความสัมพันธ์ของแต่ละคนก็พาลุ้น
และแบบหน่วงใจไปตามทางเหมือนกัน นอกจากนี้มีฉากที่เราอยากเห็นระหว่างมังกรกับคนตรงใจเราอยู่ด้วย
อย่างขดร่างเล็ก ๆ พันมือ หรือแปลงร่างเดิมม้วนคนไว้กับตัว...เราเป็นคนแพ้ทางมังกรจีน
5555555 (ไม่จีนก็ชอบอ่านน)
คะแนน 9/10
ปล. ความรักไม่หวือหวา
แต่อบอุ่นท่ามกลางม่านหมอกค่ะ
พื้นที่ความเห็นแบบสปอยล์ (อย่างละเอียด)
สปอยล์มากจริง ๆ โปรดข้ามหากไม่โอเค
สปอยล์เล่มพิเศษ สคิปไปหัวข้อสุดท้ายค่ะะ
เรื่องนี้น่าสนใจตรงที่เปิดเรื่องที่ปริศนาสองอย่างของตัวละครเองทั้งสองคน
และวางปมที่อ่อนไหวระหว่างทั้งคู่ไว้ด้วย
ถ้าให้เราคิดว่าแก่นเรื่องนี้คืออะไร
เราคิดว่า ‘ชีวิต...นับว่าไม่มีให้อะไรให้เสียดาย
หรือเสียใจอีกแล้ว’
ตอนอ่านพวกเราจะเจอกับคำขอสุดท้ายขอผู้วายชนแต่ละคน
แล้วจะได้ยินนายเอกถามเสมอ
‘เจ้าไม่เสียใจแน่นะ’
กับ ‘เจ้ามีอะไรติดค้างหรือไม่’
ก่อนอื่นมาดูตัวละครเอกของพวกเรากันสักหน่อย
นายเอก เซวียเสียน
เป็นเทพมังกรที่มีชีวิตอยู่มานาน
และมักจะไม่อยากติดค้างใคร และไม่ค่อยจะจดจำใครเอาไว้ด้วย...เพราะเขามีชีวิตนานเกินไป
พระเอก เสวียนหมิ่น
หลวงจีนผู้ไม่ได้ถือศีล เพียงปลงผม และทานเจ แน่นอนว่ามีจิตใจเมตตา
แต่นิสัยชอบอยู่คนเดียว และมักจะจดจำสิ่งต่าง ๆ เอาไว้
สองคนนี้คือคนที่ชอบปลีวิเวก
เลยไม่ค่อยได้ผูกสัมพันธ์กับใคร แต่การเดินทางครั้งนี้ของพวกเขา กลับทำให้รู้จักคำว่า
ผูกพันธ์
โครงเส้นเรื่องหลัก
คือตามหากระดูกมังกรของนายเอก และปัญหาเรื่องความทรงจำที่หายไปของพระเอก ...แน่นอน
ว่าความทรงจำเหล่านั้น กลับเชื่อมโยงกับทุก ๆ สถานที่ที่กระดูกนายเอกถูกซ่อนไว้...และนั่นคือปมอ่อนไหวที่คนอ่านต้องลุ้นไประหว่างการเดินทาง
1 แม่เฒ่า คดีวิญญาณแม่เฒ่า
ทำให้นายเอกสะทกสะท้อนถึงความเห็นแก่ตัวของคนที่ทำได้แม้แต่กับมารดาของตนเอง
แต่แม่เฒ่าผู้เป็นมารดา กลับไม่ได้โกรธแค้นลูก นางได้ถือว่าได้ช่วยเขามากพอแล้ว
นอกจากเอาคือให้หลาน และบ้านสกุลเจียง ที่เหลือนับว่าไม่มีอะไรให้ห่วง
หรือเสียใจอีกแล้ว
ตอนนี้ นายเอกจะได้ไข่มุกที่ผนึกร่างของเขาคืนมา
ส่วนพระเอกที่ความจำเสื่อม จะพบกับกระดาษแผ่นหนึ่งในกระเป๋าตัวเอง ‘หาคน’ ซึ่งในนั้นมีรูปวาดเหมือนเกล็ดของนายเอกเขียนเอาไว้ด้วย
2 พี่ชาย คดีต่อมาทำเราน้ำตาซึมไปเหมือนกัน พระเอกนายเอกมาหานักทำนาย
แต่ที่อยู่มีเพียงน้องชายเท่านั้น น้องชายเลยตามติดพระเอกนายเอก (และหนึ่งวิญญาณสกุลเจียง)
ไปตามหาพี่ รอบนี้สิ่งที่ทำให้พระเอกนายเอกพบ
คือการแลกชีวิตเปลี่ยนชะตาที่วิญญาณยอมทำให้คนสำคัญ แม้ตอนนั้นเหลือลมหายใจสุดท้ายก็ยังวาดเลือดลงพื้นเพื่อต่อชะตาคนที่รักให้มีชีวิตต่อไป
จากนั้นก็จากไปทันที...ไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้ว
ตอนนี้นายเอกจะได้เลือดหรือกระดูกของตัวเองคืน
และได้เป้าหมายถัดไปให้เดินทางต่อ พร้อมพระเอก วิญญาณสกุลเจียง และน้องชายตาบอดที่ทำนายได้
อ๋อ ๆ ใช่ ๆ มีคุณลุงพูดเก่งคนนึงด้วย (โดนบังคับบ)
3 คณะละครงิ้ว ช่วงประมาณนี้นายเอกจะใช้ร่างคนแล้ว
แต่เพราะขายังเดินไม่ได้เลยต้องให้พระเอกอุ้ม
ตอนนี้เป็นคำสัญญาณของคนที่รับปากกันว่าทุกปีจะมาหา หนึ่งเหมือนเป็นช่างตัดผ้า (ถ้าจำไม่ผิด)
หนึ่งคือคณะละครงิ้ว ทั้งสองฝ่ายต่างตายไปแล้ว แต่สุดท้ายกลับยังรักษาคำมั่นสัญญาต่อกัน
หลังลุล่วงสัญญา ต่างก็หมดห่วงมีสติรู้ตัวว่าตายแล้ว ก่อนพากันจากโลกนี้ไป
ตอนนี้นายเอกได้กระดูกคืนอีกท่อน
เขาเริ่มรู้สึกว่ามีพระเอกค่อยอยู่ข้าง ๆ ก็ดีเหมือนกัน มังกรที่เก่งมาก ๆ
อย่างเขามักทำอะไรเองไม่มีใครช่วย แต่พออยู่กับพระเอกที่ค่อยมาช่วยเหลืออย่างถูกจังหวะเสมอ
นายเอกก็เริ่มรู้สึกแล้วว่า แบบนี้ดีจริง ๆ
4 วิญญาณทหาร หลังได้กระดูกมาก็มีเหตุให้ทั้งสองใกล้ชิดกัน
และด้วยคำขอร้องให้พากลับไปส่งบ้านของวิญญาณทหาร พระเอกนายเอกเลยได้เบาะแสของพิษที่พระเอกโดน
...และการตัดสินใจของวิญญาณตนนี้ ที่จะเฝ้าหน้าประตูบ้านตนไม่ไปเกิด นายเอกถาม ‘เจ้าไม่เสียใจแน่นะ’ นายทหารคนนั้นมองหน้าภรรยาแล้วตอบว่า ‘ไม่เสียใจ’
ช่วงนี้นายเอกเริ่มมองพระเอกมากขึ้นแล้ว
เวลารู้สึกอ่อนไหวกับความตายและการจากลา
5 วิญญาณสกุลเจียง
หลังเดินทางด้วยกันมานาน ในที่สุดก็ถึงปลายทางของวิญญาณสกุลเจียงแล้ว หลังพบพี่สาว
เขาก็หมดห่วงอย่างแท้จริง หลังเอ่ยขอบคุณ หวังว่าชาติหน้าได้พบกัน เขาก็จากนายเอกไปพร้อมรอยยิ้ม
ช่วงนี้นายเอกจะมีความรู้สึกโหวง
ๆ แล้วมองพระเอกอีกรอบ รู้สึกอยากถามคนว่าจบเรื่องนี้ไปอยู่กับเขาไหม
แต่ยังยั้งไว้
6 ปมสุดท้าย
หลังผ่านเรื่องราว และปริศนามากมาย พอมาถึงจุดสุดท้าย
เราก็จะรู้ว่าเรื่องทั้งหมดเกิดจาการที่คนเราทำใจไม่ได้ที่จะจากลาคนรัก อำนาจ
หรือชีวิตของตนไป แต่นาทีสุดท้ายยังดีที่แก่นแท้ของต้นเรื่องได้สติกลับมา
เขาจึงช่วยผู้คนเอาไว้ก่อนสิ้นใจ
7 เหรียญทองแดงปราบพิภพ คือ สิ่งที่ไม่วันเสียใจอย่างสุดท้ายของพระเอกที่จมพื้นดินหายไป
เพื่อรักษาความสงบสุขของผู้คนไปอีกร้อยปี เพราะเขาชดใช้ให้นายเอกหมดแล้วไปก่อนหน้านี้
จะกระดูก ชีวิต หรือแม้แต่เคราะห์กรรม เลยไม่มีอะไรต้องห่วงอีก
ย้อนกลับไปที่วิญญาณทหาร
เขายอมยืนเฝ้ามองคนรักตรงหน้าประตูตลอดไป...พระเอกก็ยอมเป็นแบบนั้น
ย้อนกลับไปเมื่อหกสิบปีก่อน
ที่นายเอกพบชาติก่อนของพี่เขยวิญญาณสกุลเจียง ที่ไม่ยอมตัดใจไปเกิดจนกว่าจะพบคนรัก...นายเอกก็เป็นแบบนั้น
“มีคนผู้หนึ่ง
แบกเอาความทุกข์และเคราะห์ร้ายชั่วชีวิตที่ไม่มีวันสิ้นสุดของเขาไปหมดสิ้น
แต่ไม่วิงวอนขออะไรตอบแทนกลับไปเลยแม้แต่อย่างเดียว...คนอย่างนี้
เขาไหนเลยจะทอดทิ้งไม่ใส่ใจ
ต่อให้เข้าสู่วัฏสงสารไปเกิดใหม่แล้วเขายังหาเจอ
ฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงยังไม่ไปเกิดใหม่เลย จากผืนดินอุดรสู่ฟากฟ้าทักษิณ
ไม่ว่าเสวียนหมิ่งอยู่ที่ใด เขาจะลากอีกฝ่ายกลับมา” เซวียเสียน
ท่อนนี้เห็นนิสัยสองคนนี้ชัดมาก ๆ เลยนะในความรู้สึกเรา
ความจริงยังมีคู่อาจารย์พระเอกอีกคน
เรื่องนี้ถ้าจะยืดออกอีกสักเล่มเพื่อเพิ่มความลึกซึ่งของความสัมพันธ์อีกหน่อยก็ได้นะ
แต่ประมาณนี้ก็ถือว่าลงตัวแล้วเหมือนกัน 9 คะแนนค่ะ สำหรับความอยากเห็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งของแต่ละตัวละคร
สำหรับสปอยล์
เหรียญทองแดงปราบพิภพเล่มพิเศษ
1 การเดินทางไปบวงสรวงฟ้าครั้งสุดท้ายของพระเอก เวลาผ่านไป
60 ปี ในที่สุดพระเอกก็วางมือทางโลก และออกมาอยู่กับนายเอกอย่างสงบโดยสมบูรณ์ (ความจริงก็ค่อย
ๆ ถอยออกมานานแล้ว)
2 ต้นผีผาผลสุกอร่อยมาก
นายเอกชอบกินเลยเอามาปลูกหลังที่พักอาจารย์พระเอก บางทีตอนนี้เป็นส่วนเสริมความสัมพันธ์ของอาจารย์พระเอกกับคนที่เขารอคอยมาตลอด
ซึ่งพบกันแล้ว และได้อยู่ด้วยกันอย่างสงบ (ในเล่มสามมีเล่าไปบ้างแล้วจบเท่านั้นก็แฮปปี้เหมือนกัน)
ส่วนพระเอกนายเอกก็เช่นกัน หนึ่งเงยหน้ามองต้นไม้ หนึ่งมองคนรักที่มีรอยยิ้มอยู่ข้างกาย
ความสงบอบอุ่นแบบนี้ ชีวิตอันยาวนานก็ไม่มีอะไรให้รู้สึกเสียใจอีก
แนวใครทางใคร
3 เล่มจบที่สำนักพิมพ์น่าจะยังสั่งได้นะคะ (ไม่มั่นใจ)
ชาแดง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น