รีวิวข้าอยากเป็นแค่ตัวประกอบ (ฉบับเต็ม)

 

ข้าอยากเป็นแค่ตัวประกอบ

ผู้แต่ง LAKSH MANA

ผู้วาด CHONGGONG / DREANING_OOR / TANA220597

สำนักพิมพ์ 2U Publishing

เรื่องย่อ

พนักงานกินเงินเดือนร่างกายอ่อนแออย่างเขาตายลงแล้วยังได้มาเกิดใหม่ในร่าง เซียนซีหยาง ตัวประกอบในนิยาย เทพศาสตร์ ที่บังคับพระเอก หลัวซาแต่งงานกับตน และตายลงตั้งแต่ต้นเรื่อง เป็นเหตุให้เขา เซียนซีหยางคนนี้เปลี่ยนแปลงชะตากรรมอย่างเร่งด่วน เริ่มจากร่างกายและนิสัยใจคอ รวมทั้งปมใหญ่สำคัญที่จะทำให้รอดอย่าง หย่า กับท่านพระเอกด้วย ! แต่ทำไมกันเขาไปพลาดตรงไหน ท่านพระเอกถึงไม่หย่าให้เขาสักที !

พื้นที่ความเห็นปลอดสปอยล์

ข้าอยากเป็นแค่ตัวประกอบ เป็นแนวทะลุมิติเข้านิยายที่คนไทยเขียนโดยมีเซ็ตติ้งเป็นจีนโบราณ ปราบมารปราบปีศาจซึ่งเป็นแนวที่เราชอบมากก กระนั้นเนื้อเรื่องและความเฮฮาที่เรียบเรียงในเรื่องก็ยังมีจุดหนึ่งที่เราได้มา “ไม่หนีปัญหาเพื่อใช้ชีวิตให้ดี”

อนึ่งเรื่องราวประมาณเรื่องย่อ เราขอเล่าต่อเลยนะคะ หลังเซียนซีหยางตัดสินใจเปลี่ยนแปลงชะตากรรมก็เริ่มวางแผนปรับปรุงชีวิตตัวเอง เขาขุนตัวเองให้มีน้ำมีนวล ก่อนออกจากบ้านไปหาเงินเป็นทุนใช้ชีวิตหลังจากหมดบทตัวประกอบ (ถ้าหากรอดตาย) โดยการไปลงพนัน...ใช่ค่ะ พนัน เพราะเขาเคยอ่านิยายเรื่องนี้จนถึงช่วงที่ตัวกอบนี้ตาย (อ่านไม่จบเรื่อง) เลยรู้ว่านักสู้ในสนามประลองใครจะเป็นผู้ชนะ เลยเอาเงินอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ไปลงพนันหาทุนเพิ่ม และการไปพนันครั้งนี้ทำให้เขาเจอตัวประกอบนางร้ายที่หลงรักพระเอกของเรื่องจนตามรังควานตัวละคร เซียนซีหยางไม่ปล่อย จ้าวฉีหลิน ทว่าแม่นางท่านนี้แท้จริงเป็นวิญญาณที่มาโลกเดียวกับเขา ที่ตายแล้วมาเกิดเจ้าตัวคาดว่าเพราะอ่านสปอยล์เรื่องเทพศาสตร์ไม่ยอมซื้อ เลยโดนลงโทษ แต่สิ่งที่เหมือนกันของทั้งสองคือ ...อ่านเรื่องนี้ไม่จบทั้งคู่เลยค่ะ สองตัวประกอบเลยต้องสุมหัววางแผนเอาตัวรอดก่อนท่านพระเอกจะพาพวกเขาสู่ความตาย

เนื้อเรื่องก็จะเป็นเหตุการณ์ตามนี้นิยายจุดต่าง ๆ ที่นายเอกกับเพื่อนตั้งว่ามันเป็นเควสที่ต้องเคลียร์ เพื่อพาตอนจบไปสู่แฮปปี้เอ็นท์ ก็คือเป็นการถมหลุมในนิยายไปในตัวนั่นเองค่ะ แต่ความป่วนมันอยู่ที่พระเอกของเรื่องฉลาดและมีไหวพริบ รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของเซียนซีหยางเลยจับตาดูทันที ตามติดเป็นเงา นายเอกพยายามทำตัวเป็นคาร์แรคเติร์เดิมพระเอกก็รู้ทัน ไม่สะถกสะท้านแถมเล่นตามน้ำด้วยจนนายเอกต้องถอยไปเอง 5555 สำหรับเราสนุกมากค่ะ อีเว้นท์ต่าง ๆ ที่ใช้คือลุ้นตาม อ่านแล้วเห็นภาพมาก ภาษาอาจจะไม่ตามแปลจีน แต่เป็นความไทยที่เห็นภาพบวกกับมุกการ์ตูนที่สายมังงะ อนิเมะอย่างเราฮากลิ้ง ส่วนตัวชอบบุคลิกพระเอกอยู่อย่างซึ่งอธิบายไม่ถูก ความไม่แสดงอารมณ์ เคร่งขรึม ที่นิยายแปลจีนก็มีมากมาย แต่พอเป็นมือคนไทยเขียนเรารู้สึกว่ามันมีความละมุนบางอย่างที่เรารู้สึกจากงานมือคนไทยเท่านั้น...อืม อธิบายไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ เอาเป็นว่า...

คะแนน 8.5 /10

เล่มหลัก 1-2

พื้นที่ความเห็นแบบสปอยล์ (อย่างละเอียด)

เอ๋ ! ข้างบนเรามีหลุดสปอยล์ไหมนะคะ

สำหรับเรื่องนี้เราคิดว่าจุดหนึ่งที่สื่อจากตัวละครเอกจากโลกปัจจุบัน คือ “ไม่หนีปัญหาเพื่อใช้ชีวิตให้ดี”

ถึงแม้ว่าตัวละครจ้าวฉีหลิน เพื่อนพระเอกจะไม่ได้มีบทมากวนบทหลักมาก แต่ว่าบททดสอบที่ได้ตอนหลังไม่ต่างจากนายเอกเลยสะท้อนประโยคนี้ในความรู้สึกเราจริง ๆ ค่ะ

โอเค เราจะเริ่มสปอยล์กันแล้วนะคะ ไม่ชอบข้ามค่า

1.เคราะห์ใหญ่จุดเปลี่ยนเรื่องที่ 1 ครึ่งมารโลหิต

                ตัวละครเซียนซีหยางในเนื้อเรื่องเดิมเขาตาย เพราะเลี้ยงครึ่งมารที่บังเอิญช่วยมาได้ กะว่าจะเอาไว้ใช้ฆ่านางเอก ทำให้พระเอกโกรธและลงมือฆ่าเขา แต่ครึ่งมารโลหิต เสียเยีย รอดไปได้ พร้อมพกพาความแค้นที่ผู้มีพระคุณถูกฆ่าจนกลายเป็นชนวนใหญ่ของเรื่องในตอนหลัง

                นายเอกเมื่อรู้สปอยล์ส่วนนี้จากฉีหลินเลยตัดสินใจช่วยเสียเยีย นำมาเลี้ยงดูให้เป็นเด็กดี เขาคิดว่าวิธีนี้จะทำให้ตนพ้นจากความตาย เสียเยียก็ไม่ต้องเดินสายมาร แต่ยังไงปัญหาหลักอย่างสายเลือดมารอีกครึ่งหนึ่งที่เสียเยียมีก็หนีไม่พ้นทำให้เกิดปัญหา เซียนซีหยางที่มารู้ตัวทีหลังว่าตนพลาดไปถึงกับไปทัวร์ปรโลกรอบหนึ่งเลยทีเดียว

                จุดนี้จะเป็นฉากเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวละครหลายตัว

                เสียเยีย ถ้าใครได้อ่านฉากนี้แล้ว อาจจะพอจำได้ตอนเสียเยียจะยื่นมือไปกับมารน้ำแข็ง พระเอกปาดาบขัดขวาง ตรงนี้เราคิดตอนอ่านว่าจริง ๆ พระเอกกะแยกเสียเยียออกจากมารอีกตน ไม่ใช่กะฆ่าเสียเยียไปเลย แต่มารน้อยกลับตื่นกลัวสิ่งที่ทำลงไปจนหนี เพราะความรู้สึกผิด ซึ่งในเฉลยตอนหลังที่พระเอกพูดว่า เขาไม่เคยสอนให้เสียเยียหนีปัญหาแบบนี้ ก็ยืนยันได้ว่าความจริงพระเอกก็พอจะตั้งสติรับฟังคำอธิบายเสียเยียอยู่ ถ้าเจ้าหนูน้อยไม่คอยเอาแต่หนีเขาแบบนี้ตลอด 3 ปี (เหมือนคุณพ่อจอมเข้มงวดกับคุณแม่ขี้โอ๋จริง ๆ นะพระเอกนายเอกอ่ะ)

                และการหนีปัญหานี้ก็ทำเสียเยียเป็นทุกข์ตลอด 3 ปี เต็ม เพราะไม่รู้คำตอบของปัญหาเลยสักอย่าง

                เซียนซีหยาง นายเอกความจริงเป็นคนเผชิญกับปัญหาอยู่ตลอดมาก ๆ ตั้งแต่ชาติแรกจนชาตินี้ เป็นตัวละครที่หนีไม่จริงสักครั้ง ถึงกลัวมากแค่ไหน เขาก็จะคิดวิธีแก้ปัญหาออกมาตลอด...ถึงจะทำให้เสี่ยงตายทุกรอบก็เถอะ ลองมาคิดกันอีกมุม ว่าจริง ๆ แล้วการอ่านนิยายล่วงหน้าก็เหมือนการอ่านอนาคต นายเอกรู้ว่าตัวเองจะตายเมื่อไร ต้องเจอปํญหาและความลำบากอะไร แต่เขาไม่ได้เลือกหนีไป แต่คิดวิธีเอาตัวรอดระยะยาวออกมา ถามว่าชีวิตใหม่ลำบากไหม...เราเชื่อว่าซีหยางต้องบอกว่าลำบากมากแน่นอน ใช้ชีวิตเดิมพันตลอดนี่นา

                แต่ในจุดเปลี่ยนนี้เขามีโอกาสเลือกอีกครั้ง...จะตายอย่างสงบเหมือนเซียนซีหยางคนก่อนที่ทนกับปัญหาไม่ไหว (ซึ่งเป็นทางแห่งความสงบที่เจ้าตัวเลือก...มารดารอเขาอยู๋ที่นั่น) หรือจะอยู่ต่อเผชิญกับปัญหาที่หลังจากนี้อาจจะแทบไม่รู้อนาคตอีกต่อไป

                และนายเอกเลือกอยู่ต่อ เพราะเขามองว่าโลกใบใหม่ที่เขาอยู่ มีคนรอเขา และมีคนกำลังเดือดร้อนเพราะเขา เขาต้องกลับไปแก้ เผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านั้น

                หลัวซา ท่านพระเอกคนเก่งลูกรักนักเขียน มีพัฒนาการแตกต่างจากเนื้อเรื่องนิยายเดิม คือการเข้าใจคนมากขึ้น (อันนี้เราเข้าใจเองนะ-ความเห็นส่วนตัวค่ะ) เขาที่เคยไม่ใส่ใจคนรอบข้างหากเป็นกัวชิวถงนางเอกนิยาย เราว่าพระเอกจะไม่อ่อนลงขนาดนี้ เพราะนางเอกกัวแข็งแกร่งและเป็นมือปราบไม่ต่างจากเขา ขณะที่นายเอกกลับไม่ได้แข็งแกร่ง แต่มีไหวพริบพอที่จะวิ่งโร่ไปแก้ปัญหาแม้ว่าจะไม่มีพลังยุทธ์ก็ตาม (แต่เก่งยันต์มาก)

พร้อมกันนั้น นายเอกยังมีเพื่อนซึ่งได้จากการซนของเขาที่จริงใจมาก ๆ 3 ปีหลังคดีเสียเยีย สหายเหล่านี้นอกจากไม่ทิ้งนายเอก ยังอยู่เคียงข้างพระเอกตลอด พระเอกเลยกลายเป็นคนนึกถึงคนอื่นมากขึ้นไปเลย (ยกเว้นกะงูเผือก...)

จ้างฉีหลิน ตัวละครเอกที่ไม่พูดถึงไม่ได้ เมื่อเซียนซีหยางที่มาจากโลกเดียวกันอยู่ในสภาวะเป็นตายไม่ทราบ เขาก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดพัฒนาฝีมือตัวเอง เป็นธุระให้นายเอกและคอยช่วยพระเอกอยู่ตลอด ในโลกทั้งใบที่มีคนรู้ใจเพียงคนเดียว ฉีหลินค่อนข้างทำให้เรารู้สึกว่า เจ้าตัวขาดความมั่นใจไปช่วงนึงเลย ยังดีที่ยังเหลือสหายอีกสองคนที่ไปตกจากความซนของตัวเองและนายเอกคอยเผชิญปัญหาเป็นเพื่อนไม่ได้ทิ้งไปไหน เขาเลยเริ่มแข็งแกร่งขึ้นมาอย่างแท้จริง

แต่บททดสอบของรายนี้ คือเคราะห์ใหญ่ต่อจากนี้ค่ะ

เคราะห์ใหญ่จุดเปลี่ยนเรื่องที่ 2.ประตูนรกอเวจี

                ในเนื้อเรื่องเดิมม คนทำให้เกิดอีเว้นท์นี้ คือ เสียเยีย เพราะเขาแค้นคนทั้งโลกที่พรากผู้มีพระคุณไป

                แต่ในเนื้อเรื่องนี้เขาไม่ได้ทำ เพราะสิ่งที่เขาแค้นคือตัวเขาเอง แต่ว่าสุดท้ายอีเว้นท์นี้ก็ยังเกิด เป็นเหตุให้นายเอกต้องตามสืบหาต้นต่อของความจริงกับพระเอก ส่วนฉีหลินต้องไปหาดอกไม้ดาราค้ำสวรรค์มาปิดประตูนรกกับนางเอกนิยายและสหายอีกคน จุดเปลี่ยนครั้งนี้ทำให้เผยอดีตพระเอกออกมา เราชอบเรื่องนี้ที่นักเขียนเล่าพื้นหลังทุกคนเนี่ยแหละค่ะ รู้สึกเหมือนเขาพาถมหลุมจนนิยายเรื่องนี้มันสมบูรณ์เลยค่ะ

                จ้าวฉีหลิน เหตุการณ์นี้เขาต้องเผชิญความเป็นความตายคล้ายตอนนายเอกโดน มีช้อยสองทางคือจะเลือกคอมไว้เล่นเกมส์ (ความจริงเราคิดว่าคือเลือกตายหนีปัญหาตรงหน้า) กับเลือกดอกดาราค้ำสวรรค์ (ที่เลือกแล้วก็ไม่รู้จะรอดจากที่นี่ไหม) สุดท้ายด้วยกระแสจิตของเซียนซีหยาง หรือจิตสำนึกเขาฝังเพื่อนคนนี้เป็นสติของตน ฉีหลินก็เลือกอยู่ต่อ เผชิญปัญหาและกลับมาหาสหายร่วมโลกอย่างซีหยางที่รอเขาอยู่ที่แดนมาร

กัวชิวถง นางเอกนิยายของเรื่องที่กลายเป็นหญิงสาวที่หาแคร์เรื่องคู่ไม่ มุ่งมั่นอุดมการณ์ ทำงานสุดความสามารถจนเก่งเป็นรองเพียงพระเอก ซึ่งเราคิดว่าอนาคตเธอต้องก้าวผ่านพระเอกไปได้แน่ ๆ เรื่องอื่น ๆ มักจะละเลยบทตัวละครนางเอกหลังไม่คู่กับพระเอกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพัฒนาการตัวละครที่หยุดลงหรือไม่บทก็จางไปเลย แต่เรื่องนี้เอ่ยถึง แถมให้บทสรุปที่ดีมาก ๆ ค่อนข้างประทับใจตรงนี้สุด ๆ เลยค่ะ

เสียเยีย ไม่พูดถึงไม่ได้ สุดท้ายรายนี้ก็ต้องให้คุณแม่ แค่ก ๆ เซียนซีหยางออกโรงมาตามถึงที่ จากใจว่าเราเศร้านะ เพราะเด็กคนนี้ทำให้คนสำคัญตายไปคน อีกคนเกือบตาย โดยไม่ตั้งใจ สุดท้ายแล้วความจริงตรงนี้ไม่มีวันเปลี่ยน แต่การที่เขาออกมาเผชิญหน้า และไปเยี่ยมหลุมศพผู้เฒ่าในตอนท้าย เรารู้สึกว่าต่อไปอย่างน้อยเสียเยียก็เริ่มต้นใช้ชีวิตตัวเองได้จริง ๆ สักที

แต่ช็อคจริงตอนรู้ว่าตาย เป็นตัวประกอบที่อยู่รอบตัวตลอดอ่ะ จู่ ๆ ลืมตามาพร้อมนายเอกอีกที อ้าว...

เล่มพิเศษ

ไม่ใช่เคราะห์แต่เป็นงานเข้าย่อย ๆ ของตัวประกอบ 3. เพราะมีสหายอยู่

อย่างที่เล่าว่านักเขียนกระจายบทดี ตัวประกอบไม่ได้เด่นเกินไป แต่ก็ไม่ถูกทิ้งขว้างจนเป็นหลุมให้คิดต่อเอง...เอ๊ะ หรือมีกันนะ...

หลัวซา ความจริงจะเป็นสิ่งที่นักเขียนเบลอไปก็ได้ แต่สุดท้ายชาติกำเนิดพระเอกเขาก็พาเราไปไขปริศนา ความจริงการที่หลัวซาไม่ได้สนใจจะตามหาว่าบิดา มารดาตนเป็นใครส่วนหนึ่งอาจจะเพราะกลายเป็นปมที่เคยคิดแต่ไม่อาจได้คำตอบ หรืออาจจะเพราะกลัวตามหาแล้วได้คำตอบกลับมาเป็นว่า พ่อแม่ตนเป็นคนขายตัวเองเป็นทาสก็เป็นได้

                ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นคงเจ็บมากกว่าไม่รู้ซะเลยไปอีก

                แต่นายเอกก็ลากเขาไปเผชิญหน้ากับสิ่งนี้ สุดท้ายสิ่งที่พบคือผู้คนที่พยายามสุดกำลังให้เขามีชีวิตอยู่ แต่กลับไร้พลังปกป้องและพากันจากไป เรียกว่าเป็นความสุขปนเศร้าจริง ๆ

เว่ยเจ้าเฟิง คุณชายจอมเอาแต่ใจ แต่กับเพื่อนนั้นทุ่มช่วยสุดแรง นึกว่าจะไม่เล่าเบื้องหลัง โอ้โห มีจ้า เขาอาจจะมีบทบู๊ร่วมกับพระเอกนายเอกไม่มาก แต่การมีเขาอยู่ก็ทำให้นายเอกและฉีหลินออกไปบู๊ได้อย่างสบายใจ สิ่งที่เขาไม่มีมาโดยตลอดคือสหาย พอมีขึ้นมาจึงปรับเปลี่ยนตัวเองและคอยสนับสนุนทุกคนเต็มที่ เราชอบตัวละครนี้นะ ปัญหาหลัก ๆ ที่เขาเจอตอนหลังน่าจะเรื่องแต่งงาน 55555 หนีไปบ้านโจวเสวี่ยนตลอด แต่สุดท้ายก็ต้องระดมพลกันแก้ปัญหาอยู่ดี 55555

เอ...แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ คุณชายท่านนี้ทิ้งท้ายว่าจะตามรังควาญพี่โจวต่อไป...เอ...

โจวเสวี่ยน พี่ชายท่านนี้ความจริงหนีตัวตนตัวเอง เขามีอาวุธที่ถนัดแต่มันสายมืดมากไปจะทำให้น้อง ๆ กลัวเลยหันมาจับดาบ ทว่าสุดท้ายเขาก็กลับมาเป็นตัวเองเพื่อช่วยพระเอกสามีน้องชาย และน้องชายจอมซนซีหยาง สิ่งที่เขาก้าวผ่านมาได้คือคำถามเดียวเลยค่ะ เขาถามซีหยางว่าผิดหวังไหม เมื่อเจ้าตัวเปิดเผยอาวุธและวิชาที่ถนัด แต่น้องชายซีหยางกลับยิ้มและบอกว่า...เขาภูมิใจในตัวพี่ชายท่านนี้มาก

...ส่วนกับเจ้าเฟิงที่มาอยู่ข้างที่บ้านบ่อย ๆ นั้น... ยังไงอ่ะพี่ชาย...

จ้าวฉีหลิน ปิดท้ายเบื้องหลังของสหายท่านนี้ อีกหนึ่งตัวละครหลักปัญหาสุดท้ายที่เจ้าตัวเลือกไม่เหมือนชาติก่อน คือการหักดิบตัดสายสัมพันธ์กับทางบ้านเมื่อเจอปัญหา ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ชาตินี้เขาเลือกที่จะพยายามอธิบาย และก้าวไปบนเส้นทางที่ตนเองเลือกเดิน เราชอบเนื้อหาเบื้องหลังการกระทำตัวละครมาก ทำให้รู้จักตัวละครมากขึ้นเยอะเลยค่ะ

สุดท้ายแล้วคงต้องบอกว่า 8.5 คะแนน สนุกจริง ๆ สำหรับเรา ได้มาก็อ่านต่อทันทีเลย ถ้าถามว่ามีหลุมอะไรเหลือไหม คงเป็นปริศนาให้คิดต่อขำ ๆ เรื่อง ถ้ำอัญมณี ที่พระเอกพยายามจะปิดนายเอกแต่ฉีหลินไม่รู้เรื่องหลุดปากพูดมั้งคะ 555555 สปอยล์ประเด็นสำคัญไปหมดเลยรึเปล่านะ ถ้าใครสนใจแนวนี้มีตัวอย่างเปิดให้อ่านกว่าครึ่งเรื่องเลยค่ะ แว๊บไปลองอ่านก่อนได้ค่ะ

ตัวประกอบที่พาตัวละครหลักเสียคน 55555

ชาแดง